कोभिड १९ को कारणले संसारलाई नै सिथिल बनाएको घटना सबैमासर्वविधितै छ । यसको प्रभाव नेपालमा पनि सघन रुपमा पर्यो । आम जनजीवन एकान्तबासमा गएपछि नेपालको रङ्गमञ्च पनि एकान्तबासमा पुग्यो । सिनेमाघर, होटल–रेस्टुरेन्ट, व्यापार–ब्यवसाय, कार्यालय, पर्यटन, यातायातसँगै नाटकघरहरु बन्द भए । नाट्य मञ्चनहरु रोकिए । रङ्गकर्मीहरु आर्थिक र मानसिक दुवैरुपमा ठूलो संकटमा पयौँ । हामीले बारम्बार छलफल र बैठकगर्यौँ । र, करिव दश महिनाको विश्रामपछि देशभरका रंगकर्मीहरु एउटा निर्णयमा पुग्यौँ । सबै सुरक्षाका नियमहरुलाई पालना गर्दै फेरि नाटकघरहरु संचालनमा ल्याउने हाम्रो सामुहिक निर्णय अनुसार यही २०७७ साल माघ १ गतेदेखि क्रमश अधिकांश नाटकघरहरु खोल्ने निर्णय गरिएकोछ ।
विश्व अहिले कोभिड १९ को प्रकोपबाट ग्रसीत छ । यसबाट नेपालपनि अछुतो रहेन । यसको प्रभाव नेपाली रंगमञ्चमा पनि परेको छ । थिएटरहबको संयोजनमा नेपालका सक्रीय नाट्यकर्मी तथा नाट्यसंस्थाको तर्फबाट नेपाल संगीत तथा नाट्य प्रज्ञा प्रतिष्ठानलाई ध्यानाकर्षण गराएको छ । प्रतिष्ठानका उपकुलपति हरिहर शर्मालाई ध्यानकर्षण पत्र बुझाउदै लकडाउनका कारण रंगमञ्च र रंगकर्मी पूर्ण रुपमा प्रभावित भएको भन्दै प्रतिष्ठान मार्फत नेपाल सरकारलाई ध्यानकर्षण गराइएको थियो । रंगकर्मीको भेटघाटमा उपकुलपती हरिहर शर्माले रंगमञ्च र रंगकर्मी पूर्णरुपमा प्रभावित भएको कतैबाट सम्बोधन हुने संस्था तथा निकाय नभएको भन्दै रंगकर्मीहरु एकताबद्ध भएर ध्यानाकर्षणको लागि आउनु आफैमा सकारात्मक कुरा भएको बताउनु भयो । साथै प्रतिष्ठानको तर्फबाट रंगकर्मीहरुको समस्याको यथासक्य सम्बोधन गर्ने बताउनु भयो ।
I had the privilege of seeing the first performance of Abhi Subedi’s epic play Sandajuko Mahabharat directed by Bimal Subedi along with Sarika Pareek at Theatre Village.
तिमी र म जो छौँ
हाम्रा लागि यत्ति नै काफी छ
किनभने
यसभित्र हामीलाई पुग्दो मृत्यु छ ।
In the course of life, we forget to live. We forget what our dreams were, what we wanted from life and how the love felt like. On one of those evenings “Teen Akaant” happens, which reminds us how we wanted to live.
The life of our choice and the required compromises, at the edge of it we tend to think was it my independent choice or something did compel me to. However, after many years we don’t wish to undo our decisions but certainly dwell upon, how the life would have been without those decisions, if we didn’t took that lane, where we would have reached today. Life would have been in any way different or same?If the life was supposed to be the same, why I took the burden to choose. Making a choice, is no doubt a burden. Accepting whatever life offers must be easier.